بخور نخورهای این دوسال و اندی...
بخور نخورهای دو سال و اندی....
بهداد عزیزم الان بیست و شش ماه و دو هفته ات هست. پسر خوبی هستی و از نظر غذا خوردن هم یه کم بهتر شدی و رو دور افتادی. تازه یه وقتایی از روز هم میایی و ازم خوراکی و پوف به میخوای.
بچه ی شکمویی نیستی که به هر چیزی ناخنک بزنی و مزه ی هر چیزی رو تست کنی. عادت داری که مزه های جدید رو به سختی وارد برنامه غذاییت کنی. اما منم اصراری ندارم و به حال خودت گذاشتمت.
توی این بیست و شش ماه شاید به اندازه ی انگشتای یه کف دست به موز لب زده باشی. در صورتی که این میوه ی دوست داشتنی مورد علاقه ی کوچیک و بزرگ هست اما شما چندان علاقه مندی به این میوه نشون ندادی. تازه گیها یه چند باری خودت درب یخچال و که باز کردی گفتی موز و جالبه که یه کم میلت میکشه و میخوری.
شیر پاستوریزه که اصلا تا حالا لب نزدی و امتحانش هم نکردی.
ماست هم کم می خوردی اما الان یه مدتی هست که خودت میای و میگی ماست . که یا خالی خالی میخوری یا با غذا.
عاشق چایی هستی صبح به صبح یک لیوان کامل چای و نون و پنیر میخوری.
ناتلا اصلا دوست نداری. شکلات و کاکائو به هیچ عنوان. دیگه چی بشه که حواست نباشه و من یه دونه بگذارم دهانت.
چیپس و پفک و هم بعضی وقتها برای سرگرمی خوشت میاد و میخوری. اما چیپس و بیشتر دوست داری.
راستی عاشق غذای باقالی قاتوق هستی. همچین دو لپی میخوری که نگو.
راستی با باقالی قاتوق ماهی شور هم میخوری و ولت کنم یه تکه بزرگ و گذاشتی کنار لپت و خوردی.
این روزا از سیرابی هم خوشت میاد و با کمال میل و رغبت گوشتهاش رو میخوری.
از طعم آب میوه های مختلف خوشت میاد مثل آب آناناس. پرتقال. انار سیب
راستی اصلا کیک و شیرینی خامه ای دوست نداری و بعضی وقتها با اکراه بهش لب میزنی.
عاشق باقالی پلو با گوشتی. اصلا پلوهای رنگی رو خیلی دوست داری مثل سبزی پلو. پلو استانبولی. لوبیا پلو.
از میوه ها پرتقال و خیلی دوست داری. این روزا از کیوی هم خوشت میاد و خوب میخوری. راستی سیب قرمز هم خیلی دوست داری. واااااااااای خیار و که دیگه نگو خالی خالی یهو دو سه تایی میخوری.
از گوچه فرنگی هم خوشت میاد و بعضی روزا پوستش رو می کنم و نمک میزنم و شما هم با خوشحالی میخوری.
کلوچه ی فومنی رو دوست داری و هر وقت که میگیریم می خوری.
واااااااای عاشق ساندویچی . هی میای و می گی سان سان سان. یعنی برام ساندویچ درست کن.ای جانم.
از همه ی انواع ماهی هم خوشت میاد. روزهایی که ماهی داریم خیلی کیف می کنی و با میل و رغبت کامل نوش جان میکنی و این برای من مایه ی خوشحالی هست. آخه ماهی خیلی خاصیت داره.
یه مدت بود که از شیرینی نون خرمایی کرمانشاه خیلی خوشت میومد و روزی سه چهار تاشو می خوردی اما الان میلت کمتر شده.
خلاصه که داستان بخور نخورهای شما آقا پسر نانازی تمومی نداره و بازم هر چی بگم کم گفتم. اما تا همین حد فکر کنم که کافی باشه و برات جالب باشه.
اینو بدون که همین که سلامتی و سالمی برام بهترین خوشحالی هست و کم و زیاد خوردنت هم بهونه های مادرونه. خداروشکر که صحیح و سلامتی و این برام بهترین دلخوشی هست.
امیدوارم که هر چه زودتر طعم و مزه های مختلف و بیشتری و تست کنی و از غذاهای بیشتری لذت ببری. و هر چی میخوری به تنت گوشت بشه و گوارای وجودت باشه.