به یاد دوست...

سلام بهدادم

یه روزایی توی زندگی هست که وقتی که یادش میوفتی قابل فراموش شدن نیست.

خیلی سعی کردم که وبت همش شاد باشه و از غم و غصه توش خبری نباشه.

اما نتونستم و نشد.

این زندگی یه واقعیتهایی هم داره که نمیشه نادیده گرفته بشه و ازشون چشم پوشی کرد

مامانی یه دوست و همکار خیلی خوب داشت که از ابتدای بچگی دچار ناراحتی قلبی بود

دوبار عمل شده بود و در تمام زندگیش نباید که خیلی استرس و ناراحتی بهش وارد میشد 

که ناراحتی قلبی اش عود نکنه.

اما شنیدم که روز عاشورا داخل مسجد موقع عزاداری غش می کنه و چند ساعت هم به آی سی یوی

 بیمارستان میره و بعدش مرخص می شه. اما شنیدم که چند ساعت بعد در منزل خودشون دچار ایست

قلبی شده و به رحمت خدا رفته.

خیلی ناراحتم . دو روزه که حالم گرفته و تمام مدت یادش میوفتم.

دیروز مجلس ختم روز سومش بود. من که تهران نبودم که مسجد برم

 اما گفتم شاید نوشتن این پست و یادش و ذکر خوبیهاش، نرفتنم رو جبران کنه

پسری که رتبه 68 کنکور رو گرفت و شاگرد اول  رشته برق دانشگاه صنعتی شریف  بود و ... .

از شاهین شفیعی به جز ادب و احترام و شخصیت و پاکی و مهربونی 

 پشتکار و سعی و تلاش چیزی یادم نمیاد.

امشب اولین شب جمعه ای هست که پیش خداست

خدایا بهترین مکان بهشت رو برای او قرار بده.

خدایا به پدر و مادرش صبر و آرامش بده

شب جمعه هست

دوستان براش فاتحه بخونید

روحش شاد