6.مرداد.91 خنده

ای همیشه جاودان در میان لحظه هایم

 غصه معنایی ندارد تا تو میخندی برایم

نی نی قشنگ من

آنقدر روزهای با تو بودن برایم شیرین و لذت بخش هست که دلم نمیاد که این روزها بگذره.

آنقدر مهربونی که هر وقت به صورتت نگاه می کنم خجالت می کشم .

اینکه تو اینقدر پاک و معصومی .

تو واقعا آینه تمام نمای خوبیها و پاکیها و مهربانیهای خالق هستی و خدای بخشنده هستی.

در شگفتم از این همه خوبی و سادگی و مهربانی.

وقتی هر صبح چشمهای قشنگت رو باز می کنی و منو میبینی می خندی.

وقتی که می بوسمت می خندی.

وقتی که در آغوش می گیرمت و از عشق زیاد فشارت میدم می خندی.

وقتی که عوضت می کنم و می شورمت می خندی.

 وقتی که بهت شیر می دم می خندی.

 وقتی که می برمت بیرون و  دد میری می خندی.

 وقتی که میبرمت حمام و بازی می کنی می خندی.

وقتی که بدنت رو ماساژ میدم و لباسهات رو تنت می کنم و موهات رو شونه می کنم می خندی.

وقتی باهات بازی می کنم می خندی.

وقتی که هر کسی باهات حرف میزنه می خندی.

بازم بگم؟

 آیا تو بجز خندیدن عکس العمل دیگری هم بلدی؟

بهدادم! کودکم! زیبایی و بی نظیر،

عاشقتم و دیوانه وار دوستت دارم.

کوچولوی دوست داشتنی من! تو بهترین هدیه خدایی

نمیدانم که از کدام خوبی تو بگویم؟

 فقط می خواهم که از تو و خدای تو، تو تشکر کنم

 که این همه لطف و مرحمت و خوبی دارید و من را شرمنده می کنید.

شرمنده مهر و صفاتون.

مهربان مادر